وبلاگ رجال صدقوا

مرا از این همه اندوه تیره، راحت کن

کجاست سمت سپیده؟ مرا هدایت کن

نگاه کن، چه شب و روز تنبلی دارم

سکوت پشت دلم را شکست، صحبت کن

هزار جمعه بی روح، بی تو جان کندم

بس است بی تو نشستن، بس است صحبت کن!

تو از سلاله نوری، تو نبض بارانی

نگاه ملتمس خاک را اجابت کن

مرا به عشق بکوچان، به سمت حظ ظهور

مرا به جشن بزرگ ظهور دعوت کن

به نعش خونی آلاله ها، ستاره بپاش

قناریان نفس مرده را حمایت کن

بیا و گرم کن این روزهای برفی را

بهار گمشده را بین خلق قسمت کن!