وبلاگ رجال صدقوا

حالا که چندسالی از باز شدن راه کربلا و پیاده‌روی اربعین می‌گذرد، وقت عیارکشی است. چون آن اول‌ها فقط مهم بود که اربعینی شویم و حالا که خیلی‌ها برای بار چندم دارند مشرف می‌شوند، وقت آن است که به خودشان نگاهی بیندازند و ببینند عیار زیارت را بالا برده‌اند یا نه.
حالا معیار چیست؟ محبت اهل‌بیت (علیهم‌السلام)؟ نه! محبت لازم هست ولی کافی نیست. آن‌چه معیار اصلی است، دشمنی با دشمنان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است که ما را از خودی‌های اهل‌بیت می‌کند:
فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ‏ حُبَّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ
فَإِنْ شَارَكَهُ فِي حُبِّنَا حُبُّ عَدُوِّنَا، فَلَيْسَ‏ مِنَّا
هر کس می‌خواهد بداند حب ما را دارد، قلبش را بیازماید
پس اگر در حب ما، حب دشمن ما را شریک کرد، از ما نیست!
یعنی می‌شود یک روز همه زائران اربعین در بین الحرمین فریاد «مرگ بر آمریکا» سر دهند تا عیار زیارت‌شان هزاران برابر شود؟